Plebofilia

Tematem Plebofilii jest bezkarność osób, które nigdy nie powinny były dostąpić święceń na osoby duchowne (czytaj cielesne jak najbardziej, ale inaczej). Co więcej, nawet jako “zwykli” obywatele powinni przebywać w izolacji od normalnego społeczeństwa. Nieudolność władz kościelnych w walce z pedofilią nie jest tu jedynym problemem. Trudno bowiem jakąkolwiek walkę zauważyć. Powszechnie znane przypadki “zamiatania pod dywan” afer z wyświęconymi pedofilami i przenoszenie ich do innych parafii jest łamaniem prawa poprzez czynne i świadome ukrywanie przestępstwa i sprawcy. Tak więc nie tylko sami sprawcy powinni ponieść odpowiedzialność karną, ale również ich przełożeni. Nawet rozpowszechnianie pedofilskich filmów w sieci (internecie) jest karalne, więc ukrywanie pedofila i umożliwianie mu dalszego kontaktu z nieletnimi powinno być karane przykładnie.

Przecież mowa tu o skrzywdzeniu nieletnich osób na całe ich późniejsze życie. W przypadkach, gdy dochodzi do zapłodnienia jakiejś młodej dziewczyny przez (nie ma powodu nie nazywać rzeczy po imieniu) wyświęconego zboczeńca, porzuca przecież on własne dziecko. Młoda matka jest zmuszona wśród wstydu i upokorzenia wychowywać je samotnie bez wsparcia ojca (zdarzają się nieoficjalne “alimenty” z składek parafian), który w tym samym czasie naucza w innej parafii o konieczności dbania o potomstwo, świętych związkach małżeńskich i grzechu antykoncepcji.

Muszę dodać na koniec, że jestem osobą wierzącą, nie antyklerykałem. Nic nie mam do księży, jednak w przypadku ohydnych zboczeńców i pedofili, nie obchodzi mnie jaki zawód wykonują. Powinni być odizolowani od społeczeństwa, a osoby które ich ukrywają powinny ponieść surową karę.
Powinno to też poniekąd dotyczyć tzw. parafian, którzy w obawie przed “czymś” nie mówią o tym głośno, a w tym samym czasie bez wyrzutów sumienia traktują ofiarę gorzej niż sprawcę.

Plebofilia jest pierwszą historią z cyklu “Prosto z kadru”.

 

FREE